तेव्हा पहा पवित्र स्थानातील पडदा वरपासून खालपर्यंत फाटून दुभागला. मत्तय २७:५१.
इतका जाड व मजबूत पडदा फाटून दुभागणे हा काही हलकाफुलका चमत्कार नाही; तसेच तो फक्त सामर्थ्याचे प्रदर्शन करण्याकरताही केला नाही – यामध्ये बरेच धडे गोवलेले आहेत.
यामुळे कायदेकानून असलेले जुने नियम जुन्या जीर्ण वस्त्रांसारखे बाजूला सारले गेले. जेव्हा येशू मरण पावला तेव्हा सर्व यज्ञांची समाप्ती झाली कारण ते त्याच्यामध्ये पूर्ण केले गेले. त्यामुळे यज्ञ करण्याचे स्थळ जे मन्दिर त्याच्यामध्येच हा स्पष्ट बदल घडून आला.
पडदा फाटला गेल्याने जुन्या समर्पित वस्तू उघडपणे दिसू लागल्या: दयासन आता दिसू शकत होते. आपल्या येशूच्या मरणामुळे आता आपल्याला देवाचे स्पष्ट प्रकटीकरण झाले आहे. कारण येशू हा मोशेप्रमाणे नव्हता जो २ करिंथ ३:१३ नुसार आपल्या चेहऱ्यावर आच्छादन घेत असे. जीवन व अविनाशित्व ही आता प्रकाशात आणली गेली. आणि ज्या गोष्टी जगाच्या स्थापनेपासून गुप्त राखल्या होत्या त्या येशूमध्ये दाखवल्या गेल्या.
प्रायश्चित्ताचा वार्षिक विधी आता रद्द केला गेला. जे रक्त दर वर्षी पडद्याच्या आत प्रायश्चित्तासाठी महायाजक शिंपडत असे, ते चिन्ह म्हणून असलेले विधीसंस्काराचे स्थळ आता संपुष्टात आले. आता कोणत्याही गोऱ्ह्याच्या अथवा मेंढ्याच्या रक्ताची गरज नाही कारण येशूने पडद्याच्या आत स्वत:चे रक्त घेऊन प्रवेश केला.
यामुळे देवाजवळ आता आपण सरळ प्रवेश करू शकतो आणि ख्रिस्तावर विश्वास ठेवणाऱ्या प्रत्येक विश्वासीयाला ही संधी प्राप्त झाली आहे. एका छोट्याश्या भगदाडातून अर्धवट दिसणाऱ्या दृश्याने आपण दयासन पाहत नाही तर हा पडदा वरपासून खालपर्यंत फाटलेला आहे. आपण धैर्याने या दयासनाकडे येऊ शकतो.
अशा अद्भुत रीतीने परमपवित्र स्थानाकडे जाण्यासाठी आपल्या प्रभूने अखेरीस केलेली आरोळी सर्व संतांना स्वर्गाचे द्वार उघडणारी होती नव्हे का? आपल्यासाठी रक्त सांडलेल्या आपल्या प्रभूकडे स्वर्गाची किल्ली आहे. तो उघडतो आणि कोणीही ते बंद करू शकत नाही. त्याच्याबरोबर स्वर्गीय स्थानामध्ये आपण प्रवेश करू या आणि आपला शत्रू कायम पदच्युत होईपर्यंत आपण तेथेच असू या. २ करिंथ ३:१३.
Social